`Vamiddag was er hier dus een officiele tsunamiwaarschuwing. Richard en Myrthe zatennog bij ons eetstalletje en ik was al in het hotel toen ik ze hoorde roepen. We moesten meteen naar hoger gebied, op straat was het ontzettend druk, sommige mensen met alleen een bikini aan en iedereen haastig dezelfde kant op, een vreemde gewaarwording. Bij eenresort op een heuvel hebben we een paar uur gewacht en hoorden allerlei verschilende berichten. Alles lag in ons hotel, gelukkig hadden we wel water en wat te eten geregeld (geen idee hoe lang het zou duren) en mochten we even de laptop van iemand lenen (vandaar ons zeer korte vorige bericht) . Myrthe hield zich weer erg goed, ze maakten zich wel zorgen om beestje (de reisknuffel) en de mensen van het eetstalletje die altijd heel aardig zijn.

Het leek er hier op dat we echt een tsunami zouden krijgen, of in ieder geval nog urenlang op die heuvel moesten zitten, dus Richard ging op pad en vond een ander (ook hooggelegen) hotel. Net toen we hier in wilden checken, werd de waarschuwing opgeheven, maar Myrthe vond het geen fijn idee om naar ons eigen hotel te gaan, en inmiddels was het ook wel bedtijd geweest. Dus heeft Richard de belangrijkste dingen gehaald (geld, pasjes, paspoorten, de lapto, tandenborstels en beestje), en nu zitten we op ons balkon te genieten van het onweer en van het feit dat alles zo lekker gewoon is hier, behalve dat het nog onnatuurlijk rustig is op straat.

Zo, en nu lekker wat drinken, hebben we wel verdiend vind ik. groetjes weer van ons uit het prachtige Thailand.