Zo, het tropisch regenwoud hebben we ook weer overleefd. Eigenlijk was het zelfs erg leuk en niet al te vermoeiend, al hebben we toch nog een uurtje overdag door de vochtige hitte over een glibberpad gelopen. De eerste dag zijn we met een bootje naar een dorp gegaan van oorspronkelijke bewoners, de Orang Asli (negers, inderdaad!). De tocht erheen was al een belevenis op zich, we gingen door stroomversnellingen en werden kletsnat, wat met die hitte niet erg is, een soort pretparkattractie maar dan nog leuker.

Het dorpje was ook erg interessant. Hoewel deze mensen dus toeristen ontvangen endaar een vergoeding voor krijgen, leven ze verder nog vrijwel helemaal van en met de natuur. Iemand liet zien hoe je een vuurtje kan maken zonder lucifers oid, extra knap bij een vochtigheidsgraad van 90%. Ook kregen we te zijn hoe ze jagen met een blaaspijp, wat ze ook ''in het echt'nog veel doen. Ze zijn de enige die toestemming hebben hier te jagen. Wij mochten het ook proberen, Myrthe zat niet eens zo heel ver van de knuffel af die het doelwit was. Ze zou er wel tussen passen, denk ik. (nooit naar school, beetje door het bos banjeren...)

s Avonds onder leiding van een gids een avondwandeling gemaakt, vooral alle geluiden van het regenwoud maken dit bijzonder. Ook een paar grappige beestjes gezien: soort vogelspin, wandelende takken en bladeren, hertjes, reuzesprinkhaan. Bij terugkomst zat de enorme kever (13 cm) op ons balkon, wel mooi maar toch maar ergens anders neergezet.

De dag daarna zijn we een stukje gaan wandelen en hebben we een boomtoppenwandeling gemaakt, een soort wankel overkomende hangbruggen tussen de bomen van het woud, vooral voor Richard een uitdaging!

Toen we de volgende dag in de auto zaten op weg naar de kust, ging een enorme varaan van anderhalve meter op zijn gemak de straat oversteken en konden wij die heel mooi zien.

Nu zitten we al weer een paar dagen in Cherating, een klein en heel relaxed plaatsje aan de kust. Gisterenavond hebben we nog twee zeeschidpadden gezien die eieren legden, deze keer konden we ook het leggen van de eieren mooi zien. En ze helpen opgraven! Schrik niet, ze worden in een speciaal gebied weer begraven om uit te komen, anders worden ze door stropers voor de lokale markt verkocht. Toch wel erg bijzonder, weer. Verder lekker gezwommen, geluierd, gegeten, en naar een heel mooi eenzaam klein strandje geweest. Vandaag Kon heeft Myrthe bijna de hele dag met een Vlaams meisje gespeeld, gezellig dus.

Morgen gaan we naar een ander stukje strand waar we een week blijven. We hopen op wat wind, zodat Richard en Myrthe kunnen zeilen (en ik aan mijn rust toekom) Groetjes daar en een fijne meivakantie gewenst, jullie krijgen geloof ik ook beter weer.